'Nieuws is een afspraak tussen journalisten'. Bijna iedere journalist is deze ontnuchterende omschrijving wel eens aangereikt, meestal door een oudere collega. En meestal tevens begeleid met een mooi verhaal dat de stelling moet bevestigen. In mijn geval was het verhaal dat van Bob Groen, die ik later met in de hand wat om voor de hand liggende redenen 'een lange whisky' werd genoemd nog frequent op het Binnenhof mocht tegenkomen. Op de nachtredactie van het Amsterdamse Handelsblad had Groen eind jaren vijftig dienst, toen er een aanslag op De Gaulle was gepleegd. De zwarte DS Pallas Prestige zou er onsterfelijk door worden, want ook met een lekgeschoten band kon-ie er begin jaren zestig dankzij het unieke hydraulische systeem nog als een speer vandoor. En met De Gaulle was niks loos. Had Groen de eerste telex over de aanslag zelve nog zorgelijk bekeken, toen een uurtje later de tweede kwam, mikte hij het hele zwikkie de prullenbak in. Een aanslag, maar gelukkig was er niks gebeurd. En niks gebeurd is geen nieuws. Toch?

Daar dachten de andere kranten anders over. Quod erat demonstrandum: 'nieuws is een afspraak tussen journalisten'.

Ja, dat geldt ook anno 2003. Neem nu de uitspraken van het zwarte schaap van de Koninklijke familie, de dochter van Irene, prinses Margarita. Ze haalt flink uit over getreiter ten paleize en Stern en HP/De Tijd tikten het op. Is het nieuws? Beide bladen lees ik niet. Als ze echt iets nieuwswaardigs hebben, staat het wel in één van de kranten die ik lees. Zou je denken. Dit is evenwel een misverstand. De Volkskrant trakteert mij op een gewichtige analyse ('de publicaties raken aan twee plekken waar de inbedding van de monarchie aan het constitutionele bestel kwetsbaar is'), maar enige weergave van waar het over gaat (ondermeer dat tante Trix teveel wijn zou drinken), ho maar.

Het lijkt me een klassiek geval van één van de twee: of het is nieuws en dan wil ik weten waar het over gaat óf het is gewichtsloos gebazel - en dan hoeft ook die analyse met z'n jaren vijftig-zinnen niet in de krant.

'Het buitenhangen van de vuile was door een rancuneus nichtje zou in geen enkele familie op prijs worden gesteld, en is in het geval van de zeer op hun privacy gestelde Oranjes hooguit extra precair'. Het zal wel. Maar welke vuile was dan in hemelsnaam? Informeer de lezer wel of niet. Niet half.

Ton Elias