| Sinds januari 2002 schrijft Ton Elias maandelijks een column in het vakblad De Journalist. | ||||
| Opinieweekblad (27 maart 2003) Van Ed Croonenberg, redacteur van HP/De Tijd, kun je van alles en nog wat vinden (en tussen hem en de journalistieke grachtengordel is het na het officiële redactiebesluit niet langer links en dogmatisch te willen wezen nu een paar keer hommeles geweest), maar niet dat hij niet ontwapenend eerlijk en openhartig is. Onlangs zaten hij en ik aan in een discussie over journalistiek, vooral de gedrukte media. Moeten deze specialiseren en aanvullen of het hele palet blijven bieden? De vraag prikkelt al een tijdje, maar wat ik me niet realiseerde is de mate waarop hier en daar de keuze allang gemaakt is. Bij HP/De Tijd bijvoorbeeld. 'Buitenlandredactie? We hébben helemaal geen buitenlandredactie. Economie? Nee, dat doen we inderdaad niet, zijn we slecht in gebleken.' Ik verzin het niet, Croonenberg vertelde het - en zonder enige gêne. Elke parlementaire enquête is tevens een indirecte aanklacht tegen de journalistiek: waarom zijn alle rare fratsen die dan op tafel komen, niet veel eerder journalistiek boven water gevaren? En waar blijft het echte verhaal achter Ahold? 'We zijn met zeventien redacteuren, je denkt toch niet dat wij aan zoiets als onderzoeksjournalistiek kunnen doen?' Nogmaals: ik waardeer de openhartigheid, maar sta wel van de inhoud te kijken. Zeker, er is een journalistieke discussie over meer specialisatie. Radio/TV voor het nieuws, kranten voor duiding en achtergrond en weekbladen voor divertissement en breedte. Het dilemma voor de geschreven media zien we deze week op het Tv-scherm, een oorlog van uur tot uur. Het antwoord daarop van HP/De Tijd is een diepgravende discussie over een onderwerp tijdens een redactievergadering – en na afloop tikt een van de aanwezige journalisten een samenvatting ervan nog even op voor de lezer. Het lijkt me al met al te dun voor een weekblad, ook al moet je het slechts met z'n zeventienen vol zien te krijgen iedere week. Soms is er een uitzondering – en ik gun ze de spin-off van de Margarita-affaire van harte. Maar bij een opinieweekblad behoort meer te komen kijken. Zo groot is die koninklijke familie nou ook weer niet.
PS Irak: Kan de buitenlandredactie van De Volkskrant mij uitleggen waarom zij op vrijdag 21 mei schrijft dat Nederlandse journalisten Bagdad hebben verlaten als Arnold Karskens de dag ervoor live verslag heeft gedaan voor SBS vanuit hartje stad? Is dat simpelweg onprofessionele slordigheid? Het is in ieder geval voorbijgaan aan journalistieke moed. (Misschien zelfs overmoed, maar dat is weer een andere discussie). |
||||
